İsmail Tunalı, Bulgaristan kökenli felsefeci ve sanat tarihçisidir. 22 Temmuz 1922, Silistre doğumlu. Kabataş Erkek Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü (1948) mezunu. Doktorasını Viyana Üniversitesinde verdi (1955). Bir yıl sonra asistan olarak girdiği İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünde doçent (1958) ve profesör (1965) oldu. Erzurum Atatürk Üniversitesinin kuruluşunda görev üstlendi. Bu üniversitede Sistematik Felsefe Bölümü Kürsüsü başkanlığına getirildi. Viyana Üniversitesinde konuk profesör olarak (1980) estetik dersleri verdi. 1984 yılından itibaren İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünün başkanlığı yaptı.
İsmail Tunalı, emekli olduktan sonra çalışmalarını İstanbul’da Maltepe Üniversitesinde öğretim üyesi olarak sürdürdü. Avusturya devleti tarafından kendisine birinci derecede onur nişanı verildi. Estetik ve ontoloji üzerine yaptığı çalışmalarıyla tanındı.
BAŞLICA ESERLERİ:
DENEME-İNCELEME: Felsefenin Işığında Modern Resim (1960), Grek Estetik’i (1963), Sanat Onkolojisi (1965), B. Croce Estetik’ine Giriş (1973), Marksist Estetik (1976), Estetik (1978), Denemeler (1980), Felsefenin Işığında Modern Resim I – II (1982), Estetik Beğeni (1983), Sanat Ontolojisi Temelinde Yeni Bir Resin Anlayışı (1984).
ÇEVİRİ: Poetika (Aristoteles’ten, 1993), Estetik (Croce’tan), Çağdaş Filozoflar (A. Hübscher’den), Soyutlama ve Özdeşleyim (Worringer’den).