Türkân bebek annesinin sırtında, tesadüf eden bir kurşun sonucu şehit olmuştur. Allah rahmet eylesin!
Otlar saran ve yıllarca mezarı bilinmeyen Türkân bebek, son yıllarda Bulgaristan Türklerinin sembolü haline gelmiştir.
Esasen Türkân Bebek, Türkan Çeşme, Bulgaristan Türklerinden ziyade siyasi bir sembol haline gelmiş olup, sadece 26 Aralık’ta gündeme gelmektedir. Avrupa’ya giden yolun buradan başladığını, dönemin siyasi lideri Ahmet Doğan zaten ilk anma töreninde açıklamıştır. Görünen o ki, siyasî bir sembol olsa da yine de siyasetçilere teşekkür etmeliyiz, zira bugüne kadar siyasetçilerin dışında herhangi bir Türk topluluğu, Bulgaristan STK’larından böyle bir anma törenine maalesef rastlamadık.
Türkan bebek 18 aylıktı.. Türk nedir bilmiyordu? Annesi, babası ve yürüyüşe katılanlar neden yürüdü? Sadece isimleri değiştiği için mi? Oysa, Türkçemiz de yasaktı, dinimiz de yasaktı, Türk kültürüne dair herşey yasaktı. Evlerde dahi Türkçe konuşmak yasaktı. Hatta o tarihlerde özel ispiyoncular evlerin yanından geçip kimin Türkçe konuştuğunu jurnallemişlerdir. Otobüslerde ve her yerde Türkçe konuşanlara para cezası uygulanmıştır.
Sadece Kırcaali’de değil, ülke genelindeki yürüyüşler Türklerin hak ve özgürlükleri içindi. Nedense son yıllarda sadece isimleri uğruna olduğu gündeme gelmektedir. Neden hiçbir siyasetçi bugüne kadar Türkan Çeşme’de o dönem Türkçemizin, düğünlerde Türkçe şarkıların yasak olduğunu ve bugüne kadar bu anlamda Bulgaristan Parlamentosu’nda bir önerge sunulduğunu veya bu anlamda ne yaptığından bahsetmiyor? Türkçemiz neden gözardı ediliyor? Neden önemsizleştiriliyor? Güzel Türkçemizin güzel resmi dilimiz Bulgarca’ya nasıl bir zararı var? Kaldı ki binlerce ortak kelimelerinin olduğunu yazan çizenler var. Anadili konusu neden ciddi bir şekilde ortaya konulmuyor? Türkçe okuyan sayısının 3.367 ye düştüğünden neden hiç kimse bahsetmiyor? Neden ?
Bu anlamda Medovets (Sarıkovanlık) köyü en yalın örnektir. 3 kez ziyaret ettiğim bu güzel köyde, 2 şehit vardır . Her yıl bu şehitler siyasi şovlarla anılmaktadır. Mezar taşlarındaki ölenlerin dahi isimleri değişirken, bu köydeki Nazım Hikmet okulunun adı değişmemiştir. Maalesef bu okulda öğrencilerinin çoğu Türk olmasına rağmen, anadili okuyan öğrenci yoktur. Peki, öyleyse köydeki 2 şehit neden şehit oldular? Bu insanlar neden tanklara karşı yürüdüler, neden can verdiler? Bu köyde kurbanlar kesiliyyor, anma törenleri yapılıyor ancak siyasi şovlardan öte bir adım atılmıyor. Neden bu köyde anadilimizin okunması için hiçbir teşebbüste bulunulmuyor? Sofya’ya karda kışta boranda insanalar neden yürüyerek ulaştılar? Sadece isimleri için mi? Hayır! Hak ve özgürlükleri için. Bugün özgürlük var, hak isteyen yok.. 35 yılldır zorunlu asimilasyonu dinlerken bugün gönüllü asimilasyon yaşandığı neden göz ardı ediliyor? Esef verici ise sadece Bulgaristan’da değil, Türkiye’deki göçmen STK’larca da Türkân Çeşme bir siyasi argüman olarak kullanılmaktadır. Konunun Bulgaristan Türklerinin konusu olduğunu hatırlatarak.Bugüne kadar Bulgaristan’da anadilimizin okunması için bir yürüyüş, bir istek sunan olduğunu gören var mı? Hayır, yok! Oysa anadili anayasal bir haktır.
Özetle, O gün ölen bir Türkân bebek, bugün ise Türkçe konuşmayan yüzlerce annelerin karnında ölen yüzlerce bebeği görmezden gelemeyiz. Tarihe baktığımızda; Bulgaristan’da Türkçe eğitim sorunları her siyasi süreçte inişler çıkışlar yaşadığı bir gerçektir, ancak hiçbir dönemde bugünkü kadar önemsizleştirilmemiştir!
Gönüllü asimilasyon süreci hızla devam ederken, zorunlu asimilasyonu konuşmanın, anlatmanın, çözüm aramadan sadece anlatmanın bugün Bulgaristan’da kalan Türklere bir fayda sağlamadığını son yıllarda sahada bizzat gördüklerime istinaden esefle belirtmek istiyorum. Hak ve özgürlükleri uğruna ölen ve bu anlamda Türklere nazaran çok daha ciddi bir karşı duruş sergileyen Pomak müslümanları ve tüm şehitleri rahmetle anıyorum.
